Γιατί Μορφέα μου δεν με θέλεις;;;!!!

Τικ Τακ... Τικ Τακ... Περνούν τα λεπτά, οι ώρες... Στριφογυρίζοντας... Μια ζεσταίνομαι... Μια κρυώνω... Σκεπτόμενη... Γιατί στο διάολο δεν μπορώ να κοιμηθώ; Σκέψεις πολλές βασανίζουν το κεφάλι μου. Ααααααα!!!!!! Δεν βολεύομαι!! Το στρώμα φταίει; Το πάπλωμα φταίει; Οι τεράστιες ποσότητες φαγητού πρίν τον ύπνο φταίνε; Γιατί Μορφέα μου δεν με θέλεις; Έχω κάτι που σε απωθεί; Μυρίζει το στόμα μου τζατζίκι και μαγιονέζα; 
Αυτό σημαίνει να μην έχεις να κάνεις τίποτα στην ζωή σου. Έχω πάθει jet lag χωρίς να έχω ταξιδέψει στην Αυστραλία. Το ξημέρωμα κοιμάμαι, το βράδυ το μάτι γαρίδα. Φοβάμαι μην καταντήσω σαν τους Τεμπέληδες της Εύφορης Κοιλάδας χωρίς καν να έχω τάση προς την νωθρότητα και την οκνηρία, απλώς μου αρέσει ο ύπνος. Και εκείνος με φτύνει!! Μα τα έκανα όλα σωστά απόψε! Δεν έφαγα μετά τις 9! Δεν βλέπω τηλεόραση! Δεν έχω κάτι να μου βαραίνει τις σκέψεις! Έκανα μπάνιο με λεβάντα και αιθέριο έλαιο χαμομήλι! Ήπια το ζεστό μου γαλατάκι με μέλι! Είμαι σε κατάσταση ζεν με το πνεύμα μου ήρεμο...
Πφφφ... Έχω αρχίσει να χάνω την υπομονή μου!! Λίγο ακόμη και σηκώνομαι να φάω τις μελιτζάνες- παπουτσάκια που μου έσπασαν την μύτη!! Ώπα... Τί είναι αυτο; Κάτι έρχεται.. Ααααααα... Χασμουρητό! Μπα μπα μπα!!! Γύρισες κερατά Μορφέα; Χεχε.. Μην το πάρεις πάνω σου αλλά απόψε, επιτέλους, θα σου δοθώ!!

Λιγουρίτσα μου γλυκιά σαν αμαρτία...

Υπάρχουν στιγμές που σκέφτομαι και πείθω τον εαυτό μου ότι έχω δυο μυαλά. Ένα μέσα στο κρανίο μου, όπως όλοι, και ένα στο στομάχι μου. Κανονικά πρέπει ο άνω εγκέφαλος να κάνει κουμάντο... Στην δική μου περίπτωση μάλλον κάνει ο κάτω.. Ωστόσο έχει δικό του ρολόϊ και με θυμάται κυρίως αφού πέσει ο ήλιος. Όταν ακούγεται κάποιος ήχος απ' την κουζίνα και οι γονείς μου φοβούνται μην είναι κάποιος κλέφτης, όοοχι μαμά μπαμπά, είμαι εγώ ο φιλικός λυκάνθρωπος που ψάχνω να ικανοποιήσω την μανία της λιγουρίτσας. 
Η ποιότητα δεν έχει σημασία καθώς δεν υπάρχουν συγκεκριμένες τροφές προς τέρψιν. Εδώ σημαντικό ρόλο παίζει η ποσότητα και ο ήχος. Κατά καιρούς έχω κάνει άπειρους εμετικούς (για μερικούς) και αταίριαστους συνδυασμούς. Αναφέρω ενδεικτικά σολωμό με παγωτό, πατατάκια με nutella, αυγά scrambled με μαγιονέζα σε ψωμί του τοστ, μια κουταλιά υποβρύχιο με τυρί φέτα και πολλά άλλα. Είναι σημαντικό, και για τους δύο εγκεφάλους, το τραγανιστό της βρώσης. Πατατάκια, καρότα, αγγουράκια, φυστίκια, κουλουράκια και ο κατάλογος δεν τελειώνει εκεί. Το στομάχι μου δίνει πανελλήνιες αρκετές φορές την εβδομάδα και περνάει με άριστα κάθε φορά, ε με λίγο ξινόνερο στο τέλος.
Έκανα πολλές προσπάθειες να του επιβάλλω σπαρτιάτικη πειθαρχία αλλά γουργούριζε τόσο πολύ, σαν γάτα που κλαίει, και κάθε φορά μ' έπαιρνε η κάτω βόλτα και έλεγα: "Από αύριο, από αύριο"  ενώ άνοιγα σαν ναρκομανής τα ντουλάπια για να κατευνάσω τον εθισμό μου. 
Λύση μέχρι σήμερα δεν έχω βρεί. Ξέρω όμως ότι το menu για απόψε έχει σπιτικό pop-corn με βούτυρο φτιαγμένο από τα χεράκια μου.. 

Ζουγκλοπερπατήματα..

Animal print; Τι είναι αυτό;;;; Θα πάμε για safari και πρέπει να εναρμονιστώ με την ζούγκλα σαν στολή παραλλαγής; Εγώ να το φορέσω;; Χμμμ, σταμάτησα να βάζω ταμπέλες σε πολλά πράγματα εδώ και αρκετό καιρό και πιστεύω ότι αν θέλω να απορρίψω κάτι, καλά θα κάνω πρώτα να το δοκιμάσω. Έτσι μας προέκυψαν αυτά τα παπούτσια. Ενώ το leopard κανονικά θα μ' είχε απωθήσει με χαρακτηριστική αποστροφή, σαν να ήταν κάτι μοιαρό, η γραμμή slipper μ' έκανε να τα αγαπήσω. Απίστευτα άνετα, δίνουν σ' ένα καθημερινό, μονότονο σύνολο, την ευχάριστη και διασκεδαστική πινελιά που χρειάζεται. Welcome to the jungle!!

Η αλμυρή μας η...μπατζίνα

Η μητέρα μου, βέρα Θεσσαλή, μ' έκανε πάντοτε να πιστεύω οτι οι πίτες είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Ναι, σίγουρα η τυρόπιτα είναι πανεύκολη! Ωστόσο η όλη "μαγκιά" βρίσκεται στο φύλλο, παραδοσιακά ανοιγμένο, αλλά και τα φύλλα του εμπορίου είναι ικανοποιητικά. Με την κολοκύθα στην εποχή της, τι καλύτερο λοιπόν από μια κολοκυθόπιτα ή αλλιώς μπατζίνα. Μια εύκολη παραλλαγή πίτας καθώς δεν χρειάζεται φύλλο.

Υλικά:

1.200 kg κολοκύθα

250 g καλαμποκάλευρο

3 φλιτζάνια τσαγιού γάλα σε θερμοκρασία δωματίου

100 g τυρί φέτα

2 μέτρια αυγά

1/2 φλυτζάνι τσαγιού ελαιόλαδο

Εκτέλεση:

1. Κόβουμε την κολοκύθα στην μέση και την καθαρίζουμε εσωτερικά από τα σπόρια και τις ίνες της. 

2. Την κόβουμε σε όσο μικρότερα κομμάτια μας βολεύει.

3. Περνάμε τα κομμάτια κολοκύθας από την χοντρή πλευρά του τρίφτη.

4. Έπειτα στίβουμε όσο μπορούμε με τα χέρια μέχρι να αφαιρεθούν τα περισσότερα υγρά. Η τριμμένη κολοκύθα δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ υγρή ούτε πολύ στεγνή.

5. Προσθέτουμε αρχικά το γάλα και ύστερα το καλαμποκάλευρο και ανακατεύουμε καλά. Στη συνέχεια τα αυγά, τη φέτα και τέλος το λάδι. Πρέπει να σχηματιστεί ένας σχετικά αραιός χυλός.

6. Βουτυρώνουμε ένα στρογγυλό ταψί διαμέτρου 25 εκ. Ρίχνουμε μέσα το μείγμα και το απλώνουμε να είναι ομοιόμορφο. Προαιρετικά ρίχνουμε λίγο βούτυρο σε κομματάκια από πάνω. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο (αντίσταση πάνω-κάτω) στους 200 βαθμούς για 1 ώρα.

7. Βγάζουμε το ταψί απ' το φούρνο και αφήνουμε την πίτα να κρυώσει για 30 λεπτά. Ή αν είστε τόσο ανυπόμονοι όσο εγώ την βγάζετε ζεστή και ρέουσα απ' το ταψι...

Καλή σας απόλαυση!!!! 

Κάθε αρχή, Καλή αρχή...

Καλώς ήρθατε στο French Fridge Magnets!! Το φθινόπωρο πλησιάζει και δεν θα μπορούσα να σκεφτώ καλύτερη εποχή για να ξεκινήσω να μοιράζομαι πράγματα που αγαπώ. Οι κρύοι μήνες, που κακώς χαρακτηρίζονται ως τέτοιοι, είναι εκείνοι που μας "ζεσταίνουν" και μας γεμίζουν με αγάπη και θαλπωρή. Τα γλυκά επίσης εδώ παίζουν σημαντικό ρόλο! Καλή μας αρχή λοιπόν!!